Guido naar Griekenland

Vandaag konden wij uitslapen, we hoefden ‘’pas’’ om 9 uur uit bed te gaan, Alsnog waren de meeste om 8 uur al wakker en ook Robert kwam om acht uur zijn bed uit stuiteren. Denise, Sharene, en Annemieke waren telkens te laat dus moesten ze vandaag toch echt eerder eruit om heerlijk strafcorvee te hebben. Het werd voor de rest een rustige dag en zoals normaal gingen we weer ontbijten al waren er wel twee jarigen. Meneer Aman hebben we uit zijn tent gezongen en Jarno hebben we tijdens het ontbijt toegezongen. Iedereen had een cadeautje meegenomen voor meneer Aman en voor Jarno was er een gezamenlijk cadeau.

Als eerste gingen we naar het kanaal van Korinthe en stonden we op 60 meter hoogte in een diep met de hand gegraven kanaal te kijken naar het water dat blauw groen was onder ons, wat wel ontzettend mooi was. Nadat we hier een kwartiertje stonden gingen we verder over de berg die aan de overkant van onze camping ligt. Daar hebben we bij een super lekker strandje gezwommen en van kliffen afgesprongen. Niels moest weer even klieren en gooide een fles water over Andreas die lekker aan het zonnen was. Ook meneer Aman gooide water over mevrouw van der Linden heen! Nadat we weer waren omgekleed en al in de busjes waren gestapt om naar Loutraki te gaan, startte de motor van het busje van meneer Aman niet meer. Alle jongens moesten in de bloedhete zon de bus aanduwen wat echter geen effect had. Wij zijn met vier busjes naar Loutraki gegaan terwijl meneer Aman bleef wachten op een nieuw busje waarvoor hij had gebeld.

Aangekomen in Loutraki met enige vertraging ging iedereen een hapje eten of even shoppen. Na het eten gingen we terug naar de camping waar enige tijd later ook meneer Aman arriveerde met een nieuw busje. We kregen instructies om de tenten uit te mesten en af te breken. Daarna hebben we weer lekker vrije tijd op de camping gehad en doken een paar mensen voor de laatste keer de lekkere zee in.

Wanneer we dit allemaal hadden gedaan was het alweer tijd voor het avondeten. Na het eten hebben we de camping baas toegezongen als bedankje en kregen we tijd voor de bonte avond waar Niels en Andreas werden opgemaakt, Coen en Andreas hebben gezongen met de gitaar en nog veel meer geweldige dingen. Hierna was het tijd om voor de laatste keer de tent in te duiken.

Nog een nacht en dan dit geweldige, warme Griekenland. Vol hysterische gebeurtenissen, gekke mensen, aparte huizen en, in een week, geterroriseerde land. Terug naar het koude en natte Nederland.

Dat is nog niet zo eenvoudig!

Hieronder is te zien dat hij zich prima vermaakt en deze week niet graag wil missen….

Vanochtend wordt hij door 44 mensen gefeliciteerd! Online kunnen nog heel veel felicitaties geplaatst worden!

Morgen komen we naar huis maar…. Hoe moet dit toch allemaal ingepakt worden?????

Damestent

Herentent

Beste ouders,
Mocht u op bovenstaande foto’s spullen herkennen? Wellicht is het goed om hieronder nog enkele inpakinstructies te geven. Herkent u geen spullen? Sowieso kunnen de meeste leerlingen wel een tip gebruiken…

De prijswinnaar van de meest chaotische tent hebben we ook bepaald!
Herkent u deze spullen? Reageer dan op deze blog!

Beste thuisblijvers in het koude, regenachtige Nederland. Wij willen jullie weer even vertellen wat wij vandaag allemaal hebben meegemaakt hier in het prachtige, warme Griekenland.

Zoek de verschillen! (Tip: beetje inzoomen)

Deze zonnige dag begon voor ons helaas erg vroeg. Er werd van ons verwacht dat we vanochtend om 8 uur allemaal fris en fruitig weer aan de ontbijttafel zitten. Dit was voor sommigen een groter probleem dan voor anderen en het werd (zoals gewoonlijk) weer een stukkie later.

Maar na een heerlijk ontbijt en een, uiteraard mooie bijbelstudie, moesten we om 9 uur in de busjes zitten om te vertrekken naar Athene.

Zoals misschien al eerder is verteld is er tussen de busjes van meneer Rik Drinkwaard en mevrouw Tinie van der Linden een ware strijd los gebarsten. Wat begon als een simpel watergevecht bij de vele tolpoortjes, eindigde in een barbaarse strijd. Het stond 2-1 voor meneer Rik na een totaal onverwacht en hevig watergevecht, dus eisten Tinie en de rest vandaag zoete wraak. Wat onze geliefde strijdgenoten niet wisten, was dat wij een paar inktvissen en een stuk sterk geurende, vieze kaas hadden gekocht om die te verstoppen in de bus van Rik. Na 2 mislukte pogingen gingen we helaas toch weg, en moesten we een nieuw plan bedenken.

De reis verliep beter dan spoedig en we stapten uit in het prachtige en ook zeker zonnige Athene. Man, man, man wat een stad is dat! De oude gebouwen en historische monumenten spreken natuurlijk tot de verbeelding van ons allemaal. Het is zeer indrukwekkend om te bedenken dat de Grieken, bijna 2000 jaar geleden, op dezelfde plekken hebben gelopen. De oude tempels op de Acropolis en de prachtige, welbekende berg, de Areopagus. Heel gek om te bedenken dat wij op dezelfde plek als Paulus hebben gestaan! Het prachtige parlementsgebouw, de drukke straten en het zeer indrukwekkende Olympisch stadion waren geweldig om te zien.

Maar toen kwam natuurlijk het moment waar alle leerlingen, en misschien ook wel de leraren, op hadden gewacht: de vrije tijd! Nadat we een goede plek hadden afgesproken verdwenen 40 leerlingen in de kleine, drukke straatjes van Athene. Het zou veel te veel werk zijn om te vertellen wat wij alle 40 hebben meegemaakt, dus houden we het kort. Toen we elkaar weer zagen kwam het er op neer dat we allemaal heerlijk hadden gegeten en allemaal wel iets mee hebben gemaakt. Maar dat mag iedereen komende vrijdag zelf vertellen.

Het mooiste moment was denk ik wel toen we weer naar de busjes gingen. Want wat ik niet heb verteld, maar wat wel is gebeurd: aan het begin van de dag, nog voordat we met de hele groep Athene in liepen, hadden 2 jongens, waarvan wij de namen op last van de leraren niet vrij mogen geven, alsnog een stuk kaas en een paar inktvissen in de bus verstopt. Het was natuurlijk lachen, gieren, brullen toen de 8 slachtoffers met kots neigingen de auto in stapte. De bus van Tinie was natuurlijk niet meer te houden! Het idee dat er 8 mensen en meneer Rik in een stinkende auto zaten was voor ons reden genoeg om een gezellige busreis te hebben.

Op de camping terug gekomen vreesden wij voor het ergste maar meneer Rik en onze 8 gedupeerden reageerde gelukkig erg leuk! We hebben deze strijd af kunnen sluiten met een mooi gelijkspel, namelijk 2-2. Op verzoek van Tinie en Rik moesten we deze strijd nu wel afsluiten.

We hadden nog even vrije tijd, maar toen moesten we nog 1 keer deze dag bij elkaar komen om te luisteren naar de avondsluiting van mevrouw Verkade, ofwel Lydia. Ze deed deze avondsluiting zonder zich te houden aan het boekje, erg goed.

Na deze mooie avondsluiting begon onze vrije tijd en de tijd om in bed te komen. We mogen deze mooie, niet eens koude avond tot 23 uur opblijven, en we moesten natuurlijk deze blog schrijven. (jaja, tijdens deze vrije tijd zit ik gewoon een blog te schrijven) daarom vind ik het nu ook een mooi moment om te stoppen om niet alles te verklappen wat er vandaag is gebeurd. Anders zouden wij jullie niets meer te vertellen hebben als we weer thuis komen.

Lieve mensen, succes nog even met het wachten op ons. Nog maar een paar daagjes te gaan (helaas voor ons). Maar dan komen we toch echt weer naar huis!

Groetjes van ons allemaal!!!

Coen, Jarno en Eline

Ps. Ilse is er gewoon bij hoor.

Kalimera lieve bloedverwanten en andere schatten,

Ten eerste, paps en mams van Manuel Kokkebrok, van harte gefeliciteerd met jullie huwelijksjubileum!Wij hebben vernomen dat bij jullie in Nederland het winterjassentijdperk is aangebroken….. jaloers als jullie horen dat wij hier het liefst heel de dag in ons zwemgerei willen rondhuppelen?

Vandaag hadden onze stafleden de tijd iets te ruim ingeschat. Uiteindelijk drie uur gehad om onze dikke ogen weg te wassen en tandjes zo nodig bij te poetsen.

Uiteindelijk reden we 10 uur weg naar Epidaurus, waar we een bezoekje hebben gebracht aan het theater van Polikleitos.

Hier hebben twee vrijwillige meiden uit de groep en onze meneer Janssen, een klein showtje opgevoerd in de middenstip, door hier een gezang te zingen en wat muntjes te laten smijten.

Na dit indrukwekkende tafereel reden we naar Nafplio. Hier kregen we de ruimte om ergens wat te eten, uiteraard werden we wel in de gaten gehouden door de leraren om dronkenschap te vermijden.

Na onze buikjes vol te hebben gegeten zijn we in onze trouwe, met stof besmeurde fiatbusje gejumpt en naar een hooggelegen burcht gereden, waar we een uiterst prachtig uitzicht hadden en uiteraard vele foto’s hebben geschoten (zie hieronder enkele resultaten).

Na dit hete bezoek zijn we doorgekart naar Olympic Fruit, een groot bedrijf waar druiven worden verpakt en onder andere aan Nederland worden verkocht. Als presentje kreeg iedereen een bakje witte druiven mee.

Na een kleine twee uur rijden weer op de camping aangekomen zijnde, hadden enkele zin in een watergevecht wat voor velen onder ons voor een nat pak bezorgde.

Enkele waterratten onder ons namen nog een duik in de zee bij de camping, om vervolgens een vette hap rijst met hamburger te eten.

We wensen jullie een fijne, koude nacht met jullie kruikjes en pleedjes toe. Lieve likjes van ons aan iedereen. Morgen zal er vanuit dit warme land weer een nieuwe web-log klaar staan!

De wekkers rinkelden om 7 uur. Iedereen stond direct op, genoot van de zonsopkomst en begon met de Bijbelstudie. Iedereen geeuwde, totdat we gingen eten. Na het eten ging iedereen zich klaarmaken om naar Olympia te gaan. Ondanks het slingeren van meneer Janssen, hebben we het overleefd. Meneer Aman moest nodig plassen, dus moesten we stoppen waar meneer Janssen niet blij mee was. De toeters werden veelvoudig gebruikt. Mevrouw Verkade ging een rauw ei eten, omdat ze energie nodig had. Bij mevrouw van der Linden was het ook gieren en brullen. De druiven vlogen door de bus, Tineke merkte niks. Haas (andreas) was zich weer eens aan het uitsloven. Hij had zijn mobiel tussen de banken van de bus laten vallen, waarna hij op zijn kop ging zoeken. Uiteindelijk kwamen we
k(l)otsmisselijk aan. Iedereen sprong de bus uit en strekte zijn benen na ruim 3 uur. Het was heel mooi weer.

We kregen eerst tot onze verbazing wel 1 uur vrije tijd. De obers konden aan het werk….. en de Griekse souvenir verkopers werden ook in het ootje genomen, door afdingen. Daarna werden we in 2 groepen verdeeld, de ene groep ging naar een ‘spetterend’ museum (meneer Aman was er in elk geval door geobsedeerd).

De andere groep ging in de brandende zon bij de opgravingen kijken. Er was strenge bewaking. Het ene na het andere alarm ging af (fluitjes). Bij de Olympische renbaan werd in sportmodus foto’s gemaakt. Daarna was het tijd voor een ren partijtje. De winnaars waren Marnix P(l)ons en Jesse Oosterman.

Eindelijk gingen we na een zware middag in de brandende zon ff een strandje pakken. De golven hier waren onmenselijk hoog en we verdronken bij bosjes. Zelfs meneer Aman sprong het water in. En toen gebeurde het…… David Knulst wilde zijn zwembroek uittrekken, maar vergat ff dat hij zijn kleedhokje niet goed had dicht gedaan, met alle gevolgen van dien. We kwamen het water uit en iedereen was in een shock. Na het omkleden gingen we de busjes in. Half uurtje later stopte we bij een wc en een supermarkt, dus even later was de supermarkt weer rijker geworden en zat iedereen weer te smikkelen. We reden verder op weg naar de camping.

Op de camping aangekomen gingen we gelijk eten, omdat we al iets te laat waren. Na het eten had Aman nog wat commentaar over Geerke’s stembanden. Ze moeten volgens hem gecontroleerd worden. Toen was het tijd voor het weblog, de presentaties en de avondsluiting.

Dag jaloerse vrienden en familie, inderdaad…wij zijn al drie dagen in dit ‘zonnige’ Griekenland. Om twaalf uur ‘s nachts begon de sweet-sixteenparty van Denise den Hoedt. Waar eigenlijk lang niet iedereen wat van meegekregen heeft omdat echt niet iedereen wakker is geworden. Hiervoor zijn meerdere redenen. Punt 1: veel mensen slapen gewoon heel diep. Punt 2: het onweerde vrij hard dus hoorden veel dat niet. Punt 3: sommigen zaten in het toilet gebouw uit angst.

Om 8:15..toen jullie allemaal nog lekker lagen te slapen zaten wij allemaal slaapdronken aan het ontbijt. Toen gingen we nog even ons lied instuderen wat we zouden gaan zingen in de kerk. Inclusief gitaarbegeleiding van Coen van Everdingen. Uiteindelijk zongen we dit lied niet alleen in de kerk maar elke minuut van deze dag. En inderdaad…dat zijn erg veel minuten.

Maar toen…na het ontbijt schreeuwde mevrouw Van der Linden: ‘welke ******* heeft de deur van mijn bus open laten staan?! Er heeft een kat zijn behoefte in gedaan. Ik ga dit NIET schoonmaken! Degenen die gister in mijn bus hebben gezeten gaan dit gezamenlijk opruimen. En als je bang bent dat er pis op je stoel zit ga je er maar aan ruiken, voordat je erop gaat zitten.’ Het gekke van alles is dat er uiteindelijk in dit busje bij vertrek 1 persoon teveel in zat. Wat erop duidt dat het busje van TvL uitermate populair is!

Na dit alles zijn wij uiteindelijk met of zonder vlooien in de kerk belandt. Hier werden twee meditaties gehouden door de plaatselijke dominee en meneer Jansen. Dit werd vertaald door een persoonlijke tolk die speciaal voor ons uit Athene was gekomen. de eerste meditatie zijn we door slaapgebrek helaas een beetje vergeten. Bij de tweede waren wij al meer wakker en hebben we het meer kunnen volgen. Het ging hier over de roeping van de eerste vier discipelen. Deze werden in tweetallen geroepen. Het verschil was dat de ene arm waren en de andere rijk. Hij vergeleek dit met de rensport. Met bepakking en een zware belasting (in dit geval rijk en dus moeilijk om dat achter te laten) is het zwaarder dan zonder bepakking en alles (arm en dus makkelijker om je bij iemand aan te sluiten die je kan helpen). Daarna gingen we met z’n allen het ingestudeerde lied zingen. Dat stelden ze daar zeer op prijs.

Toen we terug kwamen op de camping… was er iets grandioos veranderd en misgegaan. Hetgeen wat veranderd was; het was niet meer droog. Hetgeen wat misgegaan was; de oplader van TvL, was op mysterieuze wijze verdwenen. Alles en iedereen werd uitgescholden en bedreigd, terwijl uiteindelijk de oplader gewoon onder een doos naast het stopcontact lag. Hoe dit is gebeurd? Leerlingen, leraren of de kat van de bus…we zullen het nooit weten. Misschien ontstaat hier wel een nieuwe mythe van Korinthe. Over dat ‘niet droog’…vertellen we verder maar niet zo veel. Dit hebben we gewoon opgelost door gezellig met z’n allen te weerwolven.

Na het eten met enorm veel eieren en brood zijn we naar de renbaan van Korinthe gegaan. Waar Paulus ook is geweest en hij in de bijbel ook naar verwijst. Om precies te zijn in 1 Korinthe 9 vers 24. Hierna zijn we naar de oude haven van
Korinthe geweest. Daar hebben we een Bijbelstudie gedaan. Over 1 Korinthe 9 vers 24-27.
Daarna weer terug naar de camping. Even een melding tussen door… sinds we naar de renbaan gingen was het droog en strakblauwe lucht en veeeeel warmer dan Nederland!!!

Om acht uur zijn we gaan eten. Evenals de andere avonden was dit apart. We konden het allemaal behalve de smaak…die was zo anders dan we verwacht hadden. Maar desondanks is wel 20% van al het eten op gegaan. Gelijk daarna hebben we een preek geluisterd van dominee van Campen uit Rotterdam. Deze dienst was beter dan de meditaties. U kunt hem zelf terugluisteren. En zijn we allemaal gaan slapen en was helaas dag drie van deze best wel heel erg leuke werkweek voorbij. En dus ook de verjaardag van Denise den Hoedt.

Hoera! Vandaag is Frank jarig! Gefeliciteerd 😉 Ondanks dat had hij dikke pech, want ’s avonds tijdens het voetballen heeft onze ‘profvoetballer’ Frank een goed
goal gemaakt, de spiegel in de meiden wc.
Vanochtend ging bij ons om 8 uur alweer de wekker en werden we om kwart over aan het ontbijt verwacht. Er was genoeg brood voor iedereen en we hebben ook meteen onze lunch klaargemaakt. Daarna vertrokken we richting het oude Korinthe. Helaas was het wel wat bewolkt en af en toe een bui. Maar dat kon de pret niet drukken!
Nadat mevrouw v/d Linden ons een rondleiding gaf bij de Apollo tempel, gingen we naar de Akro Korinthos, maar jammer genoeg ging het hard regenen. Hierdoor gingen we eerst naar de Lidl om eten in te slaan en om onze teleurstelling weg te eten. (met voornamelijk chocola en Pringles)
Wat een pech! Nu moesten we dus toch de berg van 575 meter beklimmen, arme wij!;)

Het was erg mistig bovenop, dus konden we niet heel ver kijken. Gelukkig trok de mist op en hebben we de top bereikt!
Na het beklimmen van de berg werden we in het nieuwe Korinthe afgezet, maar de winkels waren al dicht en we konden dus niet veel meer doen als nog meer eten kopen.
Daarna zijn we terug naar de camping gegaan en vervolgens avond gegeten. Nou pap en mam, nu mogen we thuis niet meer klagen dat we ons eten vies vinden. Want veel aten het met moeite op.
Dit alles maakte voor de gezelligheid niet uit, want het was een te gekke dag! Alvast weltrusten! Wij gaan nu nog presentaties houden en duiken ons tentje weer in want morgen is het weer een lange dag! Goede zondag!

3 uur op school zijn, wat was dat vroeg!  Na de dag te zijn begonnen en het één en ander te hebben besproken, stapten we in de auto op weg naar het vliegveld.

Op het vliegveld aangekomen moesten we nog op een aantal mensen wachten, waarna we begonnen aan ons avontuur. Voor sommigen was het de eerste keer vliegen en daardoor extra spannend.

Inchecken en door de douane heen, het hoort er allemaal bij. Er werd zelfs gecontroleerd op haarelastiekjes!

Om 6:45 gingen we de lucht in, op naar Griekeland! Tijdens het opstijgen vanaf Schiphol was het donker en konden we de steden goed verlicht zien. We volgen naar het licht toe en maakten daardoor de hele zonsopkomst mee. Wat was dat een gaaf gezicht.

De vlucht verliep goed, met enige turbulentie in het laatste uur. Na ongeveer 2,5 uur werd de daling gestart en kwam Athene steeds dichterbij.

Toen we aankwamen merkten we gelijk het temperatuur verschil, wat was het een goed weertje!

Alsof het nog niet genoeg was, stapten we in de auto om vervolgens 2 uur later op de camping aan te komen. We kregen les van meneer Drinkwaard (Aman) en Janssen om een tent op te zetten. Daarna mochten we zelf aan de slag. We zweetten ons letterlijk de tent uit!

Na alles geïnstalleerd te hebben, mochten we eindelijk de zee in. Dat was wel een groot feest na zo’n lange reis. Op de camping hadden we veel vrije tijd om uno te spelen en elkaar te leren kennen. Er werd zelfs gitaar gespeeld aan het strand.

Om 8 uur werden we geroepen voor het avondeten, ‘’souvlaki’ genaamd. Hierna werden de presentaties gegeven over waar we morgen heen gaan, Korinthe. De groep is erg gezellig en we hopen een gave week tegemoet te gaan!

Thirza de Kok, David Knulst, Annemieke Waleson, Andreas Vuijk en Lisanne van Huizen

Ps : Er werd ons gevraagd de groeten te doen aan de vrouw van meneer Aman, Geeke. Bij deze, de hartelijke groeten van uw man!